O Δημήτρης Κυριαζίδης, βουλευτής Δραμας της ΝΔ και αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, εκφράζει ένα παράπονο και για το κόμμα του, τη ΝΔ. Όπως ο ίδιος λέει, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα “Παρασκήνιο”, που κυκλοφορεί, και τη Χρύσα Σαραντοπούλου, όταν ήταν συνδικαλιστής – πρόεδρος της ΠΟΑΣΥ, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ τον είχαν… απολύσει, ούκ ολίγες φορές!
Όπως αναφέρει οι αγώνες της ΠΟΑΣΥ ήταν σκληροί. “Δεν ενέδωσα ούτε και στο δικό μου κόμμα, όπου ιδεολογικά ανήκω όλα μου τα χρόνια. Κατά τη διαδρομή μου και την προσπάθειά μου να λειτουργήσουν συλλογικά οι αστυνομικοί, διότι ήταν αναγκαίο, όχι απλά χρήσιμο, θα μπορούσα να επιλέξω τον «εύκολο δρόμο», όμως δεν το έκανα, με αποτέλεσμα να βρεθώ κι εκτός υπηρεσίας. Για να διεκδικήσω τα δικαιώματα των αστυνομικών, διώχθηκα πολύ. Μία φορά με απέλυσε το ΠΑΣΟΚ και τρεις φορές η ΝΔ. Δεν μου άρεσε να βλέπω τον εαυτό μου με στολή στον δρόμο να διαμαρτύρεται. Όμως σε αυτήν τη χώρα είσαι αναγκασμένος να προσπαθείς για το αυτονόητο. Τα Σώματα Ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένων των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι ο πυρήνας της χώρας. Εάν λειτουργούσαν τα πράγματα σε έναν ικανό βαθμό, αυτό το στοιχείο της συλλογικής έκφρασης δεν θα ήταν αναγκαίο.
Στην ερώτηση αν νιώθειαδικημένος, λέει κατηγορηματικά: “Όχι, γιατί οι άνθρωποι διαμορφώνουν τις καταστάσεις και πολλές φορές με έναν εγωιστικό τρόπο οδηγούνται σε ενέργειες οι οποίες έχουν να κάνουν με το προσωπικό συμφέρον, που δεν συνάδει με το γενικό συμφέρον. Επίσης ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την εποχή εκείνη στην Ελλάδα”.
Όσον αφορά τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μπήκε στην πολιτική, υποστηρίζει ότι “υπεύθυνος” είναι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής:
Λέει χαρακτηριστικά: “Πάντα είχα προτάσεις από όλα τα κόμματα να είμαι υποψήφιος. Λόγω της διαδρομής μου, με αγαπούσαν οι δεξιοί, με σεβόντουσαν οι αριστεροί. Πάντα όμως τις αρνούμουν. Η είσοδός μου στην πολιτική έγινε απρόσμενα, με ένα τηλεφώνημα, στη μιάμιση ώρα τη νύχτα, τρεις βδομάδες πριν από τις εκλογές του 2009, μόλις που έκλειναν τα ψηφοδέλτια. Ήταν μια επιλογή του Κώστα Καραμανλή. Στην ουσία, ήταν «εντολή άμεση»: «Άντε, καλή επιτυχία, είσαι υποψήφιος», και μου έκλεισε το τηλέφωνο. Δεν πρόλαβα να αντιδράσω”.
