Η κυβέρνηση κάνει πάρτι προσλήψεων διογκώνοντας το Δημόσιο και αφήνοντας στην άκρη το νοικοκύρεμά του. Ο αριθμός των θέσεων μόνιμου προσωπικού, των συμβασιούχων αλλά και των μετακλητών υπαλλήλων στα χρόνια διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παρουσιάζει σταθερή αύξηση, χτίζοντας ταυτόχρονα ένα πελατειακό κράτος.

Οι εξαγγελίες για προσλήψεις στο Δημόσιο πάνε και έρχονται το τελευταίο διάστημα. Μόλις, την περασμένη Πέμπτη, διά στόματος Πρωθυπουργού, ανακοινώθηκε μπαράζ προσλήψεων για την επόμενη διετία, που φτάνουν τις 34.500! Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε, το 2019 θα γίνουν 8.500 προσλήψεις καθώς και οι 7.500 που έχει ήδη εξαγγείλει στη ΔΕΘ, ενώ το 2020 θα πραγματοποιηθούν συνολικά 18.500 προσλήψεις, εκ των οποίων οι 10.000 θα είναι προσλήψεις που θα γίνουν μετά την αποχώρηση του κλήρου από το δημόσιο μισθολόγιο. Η προκήρυξη γι» αυτές τις 10.000 θα γίνει, σύμφωνα με τον Τσίπρα, άμεσα, μέσα στο 2019.

Την ίδια στιγμή, το 2018 θα «κλείσει» με πάνω από 9.760 νέες μόνιμες θέσεις μέσω προκηρύξεων του ΑΣΕΠ, που έχουν ήδη εκδοθεί, αριθμός δε, που σε σύγκριση με την προηγούμενη πενταετία, είναι ο μεγαλύτερος. Ειδικότερα, το 2013 οι μόνιμες θέσεις προς πλήρωση δεν ξεπερνούσαν τις 225, ενώ το 2014 έφτασαν τις 2.305.

Στα χρόνια διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ οι προσλήψεις τακτικού προσωπικού από 2.094 το 2015, τουλάχιστον διπλασιάστηκαν το 2016 (4.826), έναν χρόνο αργότερα καταγράφηκαν 2.674, για να εκτοξευθεί ο αριθμός φέτος στις 9.768. Θα πρέπει να σημειωθεί πως η τοποθέτηση στις νέες αυτές θέσεις – τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος – θα γίνει μέσα στην επόμενη χρονιά.

Η κυβέρνηση παρουσιάζει ως επιτυχία την εξαγγελία για 34.500 προσλήψεις στο ελληνικό δημόσιο την επόμενη 2ετία. Ωστόσο, τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι αδικεί τον εαυτό της. Ήδη, από τα έτη 2016, 2017 και 2018, δεν τηρεί τον κανόνα για την αναλογία «πρόσληψη προς αποχώρηση» στον δημόσιο τομέα.

Το 2016, η αναλογία που κλήθηκε να τηρήσει η κυβέρνηση ήταν 1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις. Τελικά, αποχώρησαν συνολικά από τη δημόσια διοίκηση 9.810 και προσλήφθηκαν 8.211 υπάλληλοι.

Το 2017, ο κανόνας τροποποιήθηκε σε 1 προς 4. Στην πράξη λοιπόν αποχώρησαν συνολικά 7.595 δημόσιοι υπάλληλοι, οι οποίοι αντικαταστάθηκαν από 7.063 νέους υπαλλήλους. Μάλιστα, αν προσθέσει κανείς και 1.455 επιπλέον προσλήψεις, οι οποίες -σύμφωνα με την τυπική παρουσίαση των στατιστικών- εξαιρούνταν από τον περιορισμό προσλήψεων τακτικού προσωπικού, η κυβέρνηση όχι απλώς δεν εφάρμοσε την αναλογία 1 προς 4, αλλά έφτασε στο σημείο να υλοποιήσει συνολικά 8.518 προσλήψεις, σε απόλυτο αριθμό περισσότερες από τις αποχωρήσεις.

Το 2018, ο κανόνας χαλάρωσε περαιτέρω σε 1 προς 3. Μέχρι τον Αύγουστο, έχουν αποχωρήσει 5.177 δημόσιοι υπάλληλοι, τους οποίους έχουν αντικαταστήσει συνολικά 4.517 (919 φέρονται να εξαιρούνται από τη συμφωνηθείσα αναλογία). Σημειωτέον, στο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα είχε ούτως ή άλλως διατυπωθεί η πρόθεση για 7.906 αποχωρήσεις και συγχρόνως 7.266 προσλήψεις το ίδιο έτος.

Το 2016 η κυβέρνηση έπρεπε να παραδώσει 1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις. Αντ’ αυτού, παρέδωσε 1 πρόσληψη για κάθε 1,1 αποχώρηση.

Το 2017 η κυβέρνηση έπρεπε να παραδώσει 1 πρόσληψη για κάθε 4 αποχωρήσεις. Αντ’ αυτού παρέδωσε 1 πρόσληψη για κάθε 1 αποχώρηση.

Το 2018 η κυβέρνηση έπρεπε να παραδώσει 1 πρόσληψη για κάθε 3 αποχωρήσεις. Αντ’ αυτού, μέχρι στιγμής, παραδίδει 1 πρόσληψη για κάθε 1,4 αποχωρήσεις.

1. Είναι προφανές ότι για την κυβέρνηση οι προσλήψεις στο δημόσιο είναι αυτοσκοπός, γεγονός που προκύπτει τόσο από τα στοιχεία (Απογραφή – Mητρώο Ανθρώπινου Δυναμικού Ελληνικού Δημοσίου), όσο και από το πολιτικό αφήγημα που τα πλαισιώνει, με βάση την εξής διττή παραδοχή: Πρώτον, οι προσλήψεις στο δημόσιο είναι μέτρο μείωσης της ανεργίας (sic). Δεύτερον, υπάρχουν ζωτικές οργανικές ανάγκες συνολικά στην ελληνική δημόσια διοίκηση (sic).
2. Αξίζει να σημειωθεί ότι η έννοια της αποχώρησης, επί της ουσίας, είναι ταυτόσημη της συνταξιοδότησης, τη σχεδόν αποκλειστική οδό εξόδου από την ελληνική δημόσια διοίκηση μέχρι σήμερα. Επιπλέον, σύμφωνα με τη Eurostat, περισσότερο από το 60% των συνολικών φόρων και εισφορών σε ετήσια βάση στην Ελλάδα προορίζεται και καταλήγει στην καταβολή μισθών και συντάξεων.
3. Το τρικ με τους κληρικούς
4. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εξήγγειλε σε πανηγυρικούς τόνους την υλοποίηση 34.500 προσλήψεων δημοσίων υπαλλήλων μέσα στην επόμενη 2ετία. Σύμφωνα με το πλάνο της κυβέρνησης, η αρχή θα γίνει με την «έξωση» των κληρικών από το μισθολόγιο του ελληνικού δημοσίου, γεγονός που δήθεν θα απελευθερώσει χώρο για νέες προσλήψεις.
5. Ωστόσο, το κράτος θα διατηρήσει το ισόποσο κονδύλι στις υποχρεώσεις του, το οποίο και θα μεταβιβάζει στους κληρικούς με τη μορφή επιδότησης ή επιχορήγησης. Ζητούμενο όμως, αν και εφόσον εφαρμοστεί η συμφωνία με την εκκλησία, αποτελεί αφενός η υλοποίηση μιας σύνθετης διαδικασίας, αφετέρου κατά πόσο θα γίνει αποδεκτή από τη Eurostat η νέα «ονομασία» του κονδυλίου για τη μισθοδοσία των κληρικών, χωρίς την έγκριση της οποίας δεν είναι δυνατή πρακτικά η δημιουργία επιπλέον δημοσιονομικού χώρου, στη βάση της ομολογουμένως ευφάνταστης πολιτικής επιλογής της κυβέρνησης.