Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξης έδωσε στη Realnews και τον Βασίλη Μπουζιώτη ο Αντώνης Καφετζόπουλος, με αφορμή την επιστροφή του στην τηλεόραση με τη σειρά «Σιωπηλός δρόμος».
Ηθοποιός αξιώσεων και μεγάλων επιδόσεων μιλά για τον «σατανικό» ρόλο του και την dream team της σειράς, ενώ καταθέτει τη θέση του για το τσουνάμι των καταγγελιών και είναι λάβρος για την υπουργό Πολιτισμού και τους χειρισμούς της στο #ΜeToo.
Διαβάστε αποσπάσματα της συνέντευξης:
–Πες μου πώς βλέπεις το «σκηνικό» με την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.
Πώς να το δω; Δεν έχει σχέση με τον πολιτισμό και δεν το ανακαλύψαμε τώρα. Το βλέπουμε από την ώρα που μπήκε στο υπουργείο. Εχουμε σοβαρά παράπονα από εκείνη, γιατί χειρίστηκε λάθος πάρα πολλά θέματα, με κυρίαρχο το #ΜeToo. Ηταν επιεικώς ντροπιαστικός ο χειρισμός της! Ντροπιαστικός για την ίδια και αν είχε έστω και λίγη αξιοπρέπεια, θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί ήδη… Ηταν μια καλή ευκαιρία για να φύγει από τη μέση.
-Δεν είναι τρομερό το γεγονός πως ένας ολόκληρος κλάδος της λέει «παραιτήσου» και εκείνη δεν φεύγει;
Είναι τρομερό και δείχνει πολλά! Το απίστευτο είναι ότι δεν αντιπαραθέτει επιχειρήματα του τύπου «όχι, δεν θα φύγω γιατί έχετε άδικο». Εδώ δεν είπε ποτέ κανείς ότι έχουμε άδικο. Δες τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, που τη στήριξε, και της ίδιας. Δεν υπάρχει πουθενά το «έχετε άδικο». Ενα «υπήρξε μια αβλεψία» κι έξω από την πόρτα. Και στο θέμα του Λιγνάδη, είχε την αμηχανία του ανθρώπου που προσπαθεί να μη δώσει στόχο και καταφέρνει να βρεθεί τελικά στη δίνη του κυκλώνα, απ’ όπου δεν θα γλιτώσει. Οταν συμβαίνει κάτι τόσο σοβαρό μέσα στο σπίτι σου, στον πολιτισμό για τον οποίο είσαι υπεύθυνος και βουίζει ο κόσμος, δεν μπορεί να λες «δεν ξέρω, δεν άκουσα, δεν μου ήρθε καμιά επίσημη καταγγελία, υπάρχει τοξικό κλίμα». Είναι βλακώδης συμπεριφορά αυτή και πολιτικά και ηθικά! Επρεπε να έχει διωχτεί, αλλά δεν το έκαναν, γιατί σκέφτηκαν «αν υποχωρήσουμε σε αυτό θα φανούμε αδύναμοι» και τέτοιες μπούρδες. Δεν μπορείς να φοβάσαι το πολιτικό κόστος μιας τέτοιας χοντράδας. Κι όμως το φοβούνται πολύ.
– Αρα, δεν θα τη διώξουν από την καρέκλα της;
Θα το κάνουν κάποια στιγμή μετά πολλών… επαίνων, τύπου «ευχαριστούμε, ήσουν πολύ καλή». Ετσι δεν γίνεται πάντα; Το ξέρουμε το «έργο»…
– Πώς είδες όλο αυτό το «σκηνικό» του #ΜeToo;
Μιλάμε για τέσσερις-πέντε ανθρώπους και για συμπεριφορές που κυμαίνονται από το ανάρμοστο, τη γαϊδουριά, μέχρι πιθανώς και σε εγκληματικές πράξεις, γιατί έρχονται τα δικαστήρια να πάρουν τις τελικές αποφάσεις. Ακούστηκαν ανατριχιαστικά πράγματα. Τα μισά να είναι αλήθεια, είναι πολύ σοβαρά τα πράγματα. Στέκομαι όμως σε αυτό που σου είπα. Μιλάμε για τέσσερις-πέντε ανθρώπους, δεν μιλάμε για πλειονότητα, αλλά για μια μειονότητα κι ας πέρασε προς τα έξω πως η βρομιά υπάρχει παντού στον χώρο. Δεν υπάρχει! Υπάρχει αξιοπρέπεια στον χώρο και αυτοί οι λίγοι είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Να τονιστεί αυτό! Δεν είναι βρόμικο το θέατρο, κι ας το λέρωσαν κάποιοι.
-Η θέση σου είναι «μιλήστε, βγείτε και πείτε τα».
Φυσικά! Εννοείται! Αλλά είναι δικό του θέμα του καθενός να μιλήσει, όταν αισθάνεται σίγουρος πως θέλει να μιλήσει. Δεν μπορούμε να υποχρεώσουμε κάποιον να μιλήσει. Θα το κάνει όταν μπορέσει. Και από την άλλη, βλέπω να κατηγορούν, ας πούμε, τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση πως δεν μίλησε όταν υπήρξε σε δουλειά που γίνονταν αθλιότητες… Εκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε. Υπερασπίστηκε τον άνθρωπο στον οποίο έγινε μια επίθεση, δηλώνει πως όταν του ζητηθεί θα καταθέσει την πάσα αλήθεια και στα δικαστήρια. Δεν μπορούσε να βγει και να πει «θέλω να σας καταγγείλω ότι ο τάδε συνάδελφος δέχθηκε μια επίθεση». Αν τον διέψευδε εκείνος, θα ήταν εκτεθειμένος ως… συκοφάντης. Εκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε. Και αναφέρω τον Γεράσιμο γιατί ξέρω τι άνθρωπος είναι, τι ακεραιότητα και τι ήθος έχει. Κι έρχομαι και στη θέση του. Τι θα έκανα αν ήμουν μπροστά. Θα προσπαθούσα να μην κακοποιηθεί παραπάνω ο άνθρωπος, θα τον συμβούλευα να δει ένα δικηγόρο και θα το άφηνα στη δική του ευχέρεια να μιλήσει ή να μη μιλήσει. Κι αν χρειαζόταν την όποια βοήθεια-στήριξή μου μετά, θα ήμουν στο πλευρό του!
-Εσύ έπεσες θύμα λεκτικής βίας στο θέατρο ή όχι;
Ναι, έχω πέσει θύμα κακών και… γαϊδουρινών συμπεριφορών, αλλά ήμουν κι εγώ λίγο ζωηρός, οπότε τα βρίσκαμε στο τέλος – ή δεν τα βρίσκαμε. Με κάποιους συναδέλφους έχω επιλέξει να μη συνεργάζομαι εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Δεν μιλάω μόνο για αυτούς που ακούγονται πράγματα. Μιλάω και για άλλους. Δεν μου άρεσε το ύφος, το στιλ τους, το τουπέ τους και δεν δούλεψα μαζί τους.
