Όπως αναφέρει το zarpanews.gr, η Ειρήνη Μπαρουλάκη ζούσε όλη της τη ζωή στο Παϊδοχώρι του δήμου Αποκορώνου στα Χανιά.
Ανακοίνωση για τον θάνατό της εξέδωσε ο δήμος Αποκορώνου, δίνοντας έμφαση στις αρχές με τις οποίες μεγάλωσε η ίδια και μετέδωσε στα παιδιά της, τα οποία ήταν στο πλευρό της μέχρι το τέλος.
Ο Δήμος Αποκορώνου στην ανακοίνωσή του αναφέρει:
«Με σεβασμό αποχαιρετούμε τον γηραιότερο άνθρωπο της χώρας μας, την Ειρήνη Μπαρουλάκη, η οποία έφυγε από την επίγεια ζωή σε ηλικία 119 χρόνων. Η αποθανούσα γεννήθηκε ,δημιούργησε οικογένεια και έζησε καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής της στον Δήμο μας, στο Παϊδοχώρι Αποκορώνου.
Ο τρόπος ζωής της και οι αρετές της αποτελούν πρότυπα για μας και παράδειγμα προς μίμηση.
Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας στους οικείους της και είθε να είναι ελαφρύ το χώμα της Αποκορωνιώτικης γης που θα την υποδεχτεί.
Αιωνία η μνήμη της».
Είχε υποβληθεί σε επέμβαση στο ισχίο
«Ήτανε στο χωριό σε ένα καροτσάκι, την είχε ο αδελφός μου. Είχανε πάει σε ένα χώρο δίπλα και όπως την τραβούσε για να μπει σε ένα δωμάτιο, έχει ένα ψηλό σκαλοπατάκι 5 πόντους, έφυγε από το καρότσι το σώμα της και έπεσε με το πίσω μέρος της και έγινε ζημιά στο γοφό, στο ισχίο, διατροχαντήριο κάταγμα», είχε δηλώσει είπε ο γιος της ηλικιωμένης στην εκπομπή στο Mega, λίγες ημέρες μετά το εξιτήριο της γυναίκας.
Ποια ήταν η Ειρήνη Μπαρουλάκη
Η Ειρήνη Μπαρουλάκη, όπως αναφέρουν τα haniotikanea.gr ήταν το δεύτερο παιδί πολύτεκνης οικογένειας με τέσσερα κορίτσια και δύο αγόρια. Τα γονίδιά της ήταν καλά. Ο πατέρας της είχε πεθάνει σε ηλικία 107 ετών και η μητέρα της είχε συμπληρώσει τα 100.
Ο γάμος της έγινε το 1939, με τον Σπύρο Μπαρουλάκη του Στυλιανού, ο οποίος είχε γεννηθεί το 1911. Καθ’ ομολογίαν των παιδιών της, της ίδιας και του Λευτέρη Γεωργουδάκη (Ραμνιώτη) η νύφη ήταν μεγαλύτερη του γαμπρού κατά πέντε χρόνια και σχολίαζαν ότι δεν θα κάνει παιδιά.
Ωστόσο, έκανε πέντε παιδιά, τρία αγόρια και δύο κορίτσια. Τα ανάθρεψε με τις δυσκολίες και τις φτώχειες της εποχής εκείνης και με την μικρή αναπηρική σύνταξη του συζύγου της. Ήταν ανάπηρος Αλβανίας, είχαν ακρωτηριαστεί τα δάκτυλα του ενός ποδιού του από τα κρυοπαγήματα. Τα αποκατέστησε με τις συνθήκες και τις στερήσεις της εποχής εκείνης, εργαζόμενη θερίστρα και μαζώχτρα.
