Στην Αυγή της Κυριακής, ο εκ των στενότερων συνεργατών και συνομιλητών του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Θανάσης Καρτερός, δημοσίευσε ένα κείμενο εναντίον των τάσεων, υπό τον τίτλο: «Οι τάσεις και η ρίγανη».
Στο κείμενό του αμφισβητεί ευθέως τις προθέσεις κυρίως της Ομπρέλας: » Για εξηγήστε μας, σύντροφοι, πώς σας ήρθε, τη στιγμή που ο Μητσοτάκης είναι στα σκοινιά με την πανδημία, την οικονομία, τις παλινωδίες στα εθνικά, εσείς να χώσετε στην πολιτική ατζέντα τα δικά σας».
Και βέβαια ο Θανάσης Καρτερός «δείχνει» παιχνίδια μοιράσματος καρεκλών. Λέει χαρακτηριστικά: «Πιο πειστικό θα ήταν όμως να δοθούν ένα – δυο παραδείγματα. Στο τάδε ζήτημα η τάδε τάση βοήθησε τον ΣΥΡΙΖΑ να βελτιώσει τη θέση του. Να αλλάξει θέση. Ή να πάρει θέση. Δύσκολο, ε; Πιο εύκολα τα παραδείγματα διεκδίκησης θέσεων άλλου είδους. Περί συμβολής και ιδεών κολοκύθια τούμπανα».
Επίσης αναφέρει: «Λέγεται βέβαια ότι οι τάσεις κρίνονται από τα μέλη του κόμματος, και την κοινωνία, αφού παρεμβαίνουν δημοσίως, και όχι υπογείως. Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε…»
Αναλυτικά, το άρθρο Θ. Καρτερού
» Με μια κάπως ξεχειλωμένη ερμηνεία του καταστατικού, οι τάσεις α λα ΣΥΡΙΖΑ είναι νόμιμες. Και σύμφωνα με έναν άγραφο νόμο, επίσης α λα ΣΥΡΙΖΑ, η στάση της τάσης είναι εκτός κριτικής. Αν σας έρθει λοιπόν να κρίνετε, και πολύ περισσότερο να επικρίνετε, σκεφτείτε το καλά. Μπορεί να σας περιλάβουν οι τάσεις για αντιδημοκρατικές τάσεις.
Λέγεται βέβαια ότι οι τάσεις κρίνονται από τα μέλη του κόμματος, και την κοινωνία, αφού παρεμβαίνουν δημοσίως, και όχι υπογείως. Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε. Πάντως στο κόμμα, στα συλλογικά όργανα, δεν έχουν καμιά υποχρέωση να δώσουν λογαριασμό. Ούτε και ακούστηκε ποτέ να τους ζήτησαν λογαριασμό. Το κόμμα πληρώνει και σωπαίνει.
Τυχαίο παράδειγμα: Για εξηγήστε μας, σύντροφοι, πώς σας ήρθε, τη στιγμή που ο Μητσοτάκης είναι στα σκοινιά με την πανδημία, την οικονομία, τις παλινωδίες στα εθνικά, εσείς να χώσετε στην πολιτική ατζέντα τα δικά σας; Ποιον συμφέρει κάτι τέτοιο; Δεν πρέπει να το εκτιμάτε κι αυτό;
Μην περιμένετε απάντηση. Διότι η δημοκρατική κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ αποτρέπει ακόμα και την ερώτηση. Άλλο αν έτσι αντραλίζεται η δημοκρατία. Οποιαδήποτε τάση έχει δικαίωμα να κρίνει το κόμμα, την ηγεσία, τη γραμμή του, τη στάση του. Αλλά το κόμμα δεν έχει δικαίωμα, κι αν έχει δεν το ασκεί ποτέ, να κρίνει τη στάση μιας τάσης.
Αν αυτό είναι συλλογικότητα, και ελεύθερη διακίνηση ιδεών, τότε πετάει κι ο γάιδαρος. Ψηλά, στην Κουμουνδούρου.
Μα οι τάσεις συμβάλλουν, λέγεται, στην καλύτερη επεξεργασία των θέσεων του κόμματος. Δεν θα τα χαλάσουμε σ’ αυτό. Οπωσδήποτε οι τάσεις σχετίζονται με θέσεις. Πιο πειστικό θα ήταν όμως να δοθούν ένα – δυο παραδείγματα. Στο τάδε ζήτημα η τάδε τάση βοήθησε τον ΣΥΡΙΖΑ να βελτιώσει τη θέση του. Να αλλάξει θέση. Ή να πάρει θέση.
Δύσκολο, ε; Πιο εύκολα τα παραδείγματα διεκδίκησης θέσεων άλλου είδους. Περί συμβολής και ιδεών κολοκύθια τούμπανα.
Αν υπήρχε τουλάχιστον μια τάση κολοκύθια με τη ρίγανη. Πιο νόστιμη θα ήταν. Διότι τι νοστιμιά να έχει η δημοσίευση αποφάσεων δεκάδων σελίδων εν μέσω πανδημίας; Που απευθύνονται σε μια κοινωνία που τρέχει; Και σ’ ένα κόμμα που δεν φτάνει;
Συμπέρασμα: Στον ΣΥΡΙΖΑ περισσεύουν οι τάσεις. Αλλά λείπει η ρίγανη».
Η απάντηση από τον διευθυντή της Αυγής
Στο άρθρο Καρτερού, απάντησε άμεσα, ο διευθυντής της Αυγής , Άγγελος Τσέκερης, σηκώνοντας το «γάντι» των αιτιάσεων του στενού συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα.
«Τάσεις που να λειτουργούν ως «κόμματα μέσα στο κόμμα» έχουμε υποστεί κατά το παρελθόν. Με δικά τους γραφεία τύπου, δική τους πολιτική συμμαχιών, δική τους επικοινωνιακή τακτική, κάποιες φορές μέσα από τα ΜΜΕ του αντιπάλου.
Τότε τις καλοσωρίζαμε ως πλούτο ιδεών για τον οποίο ήμασταν περήφανοι, και τους δίναμε όλο τον χρόνο που χρειάζονταν μέχρι να μας διασπάσουν, εν ονόματι της πολυτασικής μας κουλτούρας. Σήμερα τις καταριόμαστε.
Προσωπικά δεν μου άρεσε το κείμενο της «Ομπρέλας». Τα εσωκομματικά κείμενα δεν έχουν αιχμές, ξοδεύουν πολλά λόγια για να πείσουν ότι τα κίνητρά τους είναι κομματικά και συνήθως καταλήγουν εκεί από όπου θα έπρεπε να ξεκινάνε. Αυτό που κατάλαβα είναι ότι το συγκεκριμένο κείμενο ζητάει συλλογικότερες διαδικασίες και συμφωνία πάνω σε κάποιους κανόνες και αρχές στις εσωκομματικές λειτουργίες .
Μου φαίνεται αδιανόητο να στήνουμε στον τοίχο ιστορικά στελέχη του κόμματος επειδή τόλμησαν να ζητήσουν κάτι τέτοιο.
Ειδικά όταν ο Τσίπρας έχει καλωσορίσει την κατάθεση της άποψης τους. Και δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ένα τέτοιο κείμενο μας οδηγεί σε εσωστρέφεια, όταν εδώ και ενάμισι χρόνο, η δολοφονία χαρακτήρων από διάφορους καλοθελητές πάει σύννεφο και δεν κουνιέται φύλλο.
Ο Καρτερός έχει δίκιο. Δεν είναι ώρα για τέτοια όταν ο εχθρός είναι απέναντι. Μόνο που ο εχθρός δεν είναι απέναντι. Είναι 15 μονάδες μπροστά. Και από τους δικούς μας, ένα 8% που ψήφισε τον Ιούλιο του 19 δείχνει απαθές στα προσκλητήρια συστράτευσης.
Να θυμηθούμε τι έγραφε αποκλειστικά το 15minutes.gr για την «Ομπρέλα», τη ΡΕΝΕ και λοιπές τάσεις…
Την κινητικότητα που επικρατεί στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε η εμφάνιση της «Ομπρέλας», την ύπαρξη της οποίας αποκάλυψε πρώτο το 15minutes.gr το πρωί της Παρασκευής.
Ενόψει των εκλογών Νομαρχιακών Επιτροπών και ενόψει Συνεδρίου ή πρόωρων εκλογών, οι κομματικοί στρατοί ανασυντάσσονται και οι ανακατατάξεις στην ανθρωπογεωγραφία δίνουν και παίρνουν.
«Ομπρέλα»
Η «Ομπρέλα» αποτελεί, ουσιαστικά, τη συμπόρευση των «53+» του Ευκλείδη Τσακαλώτου με την «παλαιά φρουρά» του κόμματος, που επίσης αντιπολιτεύεται τον Αλέξη Τσίπρα, δηλαδή τον πρώην Γραμματέα του κόμματος Πάνο Σκουρλέτη, τον πρώην πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση, τον πρώην υπουργό Νίκο Φίλη, τον υπεύθυνο για τις δημοσκοπήσεις Κώστα Πουλάκη και τον πρώην γραμματέα Δημήτρη Βίτσα. Τελευταία μεταγραφή –και μάλιστα απευθείας από το «προεδρικό στρατόπεδο» αποτέλεσε ο Δημήτρης Παπαδημούλης, επικεφαλής της ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, που μετά το πόθεν έσχες με τα σπίτια του, τον παραμέρισε ουσιαστικά ο Αλέξης Τσίπρας.
«Κίνηση Μελών»
Στην «Κίνηση Μελών», τους αυτοαποκαλούμενους και «προεδρικούς», ηγούνται οι Νίκος Παππάς, Κώστας Ζαχαριάδης, Γιώργος Τσίπρας, Χρήστος Σπίρτζης, Γιάννης Μπαλάφας και άλλοι. Θεωρείται έως τώρα η πρώτη σε δύναμη τάση, ωστόσο στελέχητης έχουν πρόβλημα με τον Νίκο Παππά, μετά τις κασέτες Μυωνή.
«ΡΕΝΕ»
Την Κίνηση ΡΕΝΕ δημιούργησαν προσφάτως οι Αντώνης Κοτσακάς, Πάνος Ρήγας και Νίκος Σκορίνης, οι οποίοι και αποχώρησαν από την «Κίνηση Μελών». Μαζί τους είναι και τρεις ή τέσσερις βουλευτές, με γνωστότερο όνομα αυτό του Σωκράτη Μάλαμα.
«Γέφυρα»
Είναι η ομάδα των «εκσυγχρονιστών» που συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδδευτική Συμμαχία, μεταξύ των οποίων ο Νίκος Μπίστης, ο Παναγιώτης Παναγιώτου, οΑντώνης Λιάκος και ο Σωτήρης Βαλντέν. Τα περισσότερα στελέχη τους συνεργάζονται με την «Κίνηση Μελών», άλλα, ωστόσο, κλείνουν το μάτι προς την «Ομπρέλα».
ΔΗΜΑΡ
Πρόεδρός της είναι ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ενώ συμμετέχουν στελέχη όπως ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, ο Γιάννης Καλπάκης και άλλα. Τάσσονται υπέρ της ενότητας του προεδρικού μπλοκ.
Οι «ανένταχτοι»
Κορυφαία στελέχη, πάντως, επέλεξαν να μείνουν εκτός ομαδοποιήσεων. Μεταξύ αυτών ο Αλέξης Χαρίτσης και η Έφη Αχτσιόγλου, που παλαιότερα ανήκαν στην «Κίνηση των 53+»
Οι αντιδράσεις των ψηφοφόρων
Οι ομαδοποιήσεις, πάντως, που κυριαρχούν στον κομματικό μηχανισμό, αρχίζουν να γίνονται απεχθείς στην απλή βάση και τους ψηφοφόρους του κόμματος, που τους θεωρούν εμπόδιο για την ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ και τη διεκδίκηση της εξουσίας στις προσεχείς εκλογές.
